بیا ره توشه برداریم . . . قدم در راه بی فرجام بگذاریم

من اینجا بس دلم تنگ است و هر سازی که می بینم بد اهنگ است . . .

بد آهنگ است

یک گزارش مبسوط . . .

آقای خدا

خواستم یادتان بیاورم . . .

آن گونه های نم دار را!

و ان ریمل هایی که همه جا را سیاه کرده بود

خواستم آخرین اخبار از بالشت خیسی سرخابی را به اطلاعتان برسانم

آقای خدا

خواستم گزارش اخرین شوره های گوشه ی چشم و آخرین گونه های سوخته را به اطلاعتان برسانم

این روزهای بیخودی که می خواهد یک بهار دیگر را شروع کند بدجوری دل من را ترسانده، بدجوری لرزیده ام از سال جدیدی که تنهایی حوصله ی هفت سین چیدنش را هم ندارم

آقای خدا

اینجا کسی از کاروان قطار شما جا مانده

گه گداری می آیید و از پشت پنجره سرک می کشید

خواستم بگویم که پس فردا گله گزاری نکنید که چرا نگفتی

عطر نرگس . . .

مهربانی تو در خانه ی من استشمام می شود