خانم مریم برام نوشته

سلام پروانه خانوم . نوشته هات درد داشت نتونستم خاموش رد شم. اولا که درک می کنم فشار زیادی تحمل میکنید و خوبه که نوشتیدش . با خودت مهربون باش به خودت نگو خاک تو سرت . به خودت بگو خوب این با من حال نمی کنه ولی این دلیل براین نمیشه که من دوست نداشتنی هستم . من دوست داشتنی ام و خودمم خیلی دوست دارم با خودمم خیلی حال می کنم و لزومی هم نداره که برای قبول داشتن خودم منتظر باشم همه دوستم داشته باشند
بعدش با مدیتیشن ،هنر، نوشتن ،یادگیری ، رقص ورزش و ... به خودت فرصت ترمیم بده
بعد ترش بشین با خودت یک گفتگوی دو نفره ترتیب بده و بنویس
یکی از جانب خودت مثلا از دوستت سوال بپرس و بعد خودت برو در نقش دوستت و از جانب تون جواب بده همه اش را بنویس تا متوجه نشدی جریان چیه متئقف نشو هی در سوال کزدن لایه های عمیق تری را هدف بگیر . منظورم اینه که وقتی بهش فکر می کنی به جای احساساتت ، منطقت فعال بشه
اگر داشتی برای خودت دلسوزی می کردی مچ خودت را بگیر و متوقفش کن
درس هایی که این جریان برات داشته را یه جا بنویس و ریویو و اپدیت کن
به جسمت و به خودت عشق و مهر بده
به دیگران خوبی و مهربونی کن فقط برای اینکه تو موجود بزرگوار و دل انگیزی هستی
هر کدوم از اینکارا که کردی به خودت جایزه بده

---

این کامنتی بود که خانمی به نام مریم برام نوشته و اونقدر خوب نوشته که دلم نیومد تنهایی بخونمش. 

مثل یه درمانگر واقعی و یه دوست البته با پنبه و الکل زخم رو تمیز کرده  و براش نسخه ی درمان نوشته

دلم می خواد این طوری باشم تو زندگی برای دنیام!

نسیم و بوس و نوازش نصیب شما باشه 

کامنت

سلام. می شه خواهش کنم یه توضیح کلی در مورد پادکست بدید؟! چند وقته زیاد این واژه رو اینور اونور می خونم. گویا یه اپلیکیشنی هست که بصورت صوتی موضوعاتی رو بیان می کنه در همین حد تا الان متوجه شدم که شایدم برداشتم کاملا اشتباه باشه. ممنون می شه اگر امکانش بود یه توضیح اولیه در موردش بدید

---

پاسخ:

هرچی گشتم تا پستی که قبلا در موردش نوشته بودم رو پیدا کنم نشد
از این رو:
ببین پادکست یه جور رسانه است مثل رادیو. از اونجا که دنگ و فنگ های رسمی بودن  و فولان و بهمان رو نداره خیلی از فارسی زبونا پادکست های خوبی با محتوای شنیدنی تولید می کنن
البته عکسشم هست!
برای همین هیمشه وقتی یه دونه خوبشو پیدا می کنم ذوق زده به همه خبر می دم (تو اینستا)
محتوا و محورش هم متفاوت هست. با موضضوعی که برات جالب هست عنوان پادکست رو سرچ کن تا آفر های موجود رو ببینی و اگر برات جالب بود گوش کنی

در این فضایی که رسانه ها به شدت مسموم و تبلیغات محور هستن داشتن همچین محتواهایی مثل آب تو کویره
بهم خبر بده چ کار کردی!

حیفم اومد خصوصی بمونه

سلام پروانه جان 
خوبی؟ احتمالا من رو یادت نمی‌یاد. سه چهار سال پیش یه مکالمه‌ی کوتاه داشتیم. ریاضی امیرکبیر می‌خوندم. 
شاید شماره‌ام رو داشته باشی هنوز. شماره‌ات رو داشتم، ولی خودم تلگرام فعال ندارم. این شد که این‌جا پیغام دادم. 
سال‌های زیادیه وبلاگت رو می‌خونم. از کارای هنریت تا خونه و ماشین خریدنت رو دنبال کردم. یکی دو بار هم پیغام دادم ولی کلا خاموش هستم. 
اما چند تا کار آخرت رو که تو اینستاگرام دیدم دیگه نشد پیغام ندم. خیلی عالیییی بود. اصلا سطح کارات فرق کرده. خیلی خفن شده. خلاصه کیف کردم. خیلی خوبه آدم ریزریز رشد کنه و کیفیت کارش هی بالاتر بره. بهت تبریک می‌گم و اعتراف می‌کنم حسودی‌م شد. 
کلی انگیزه گرفتم تو کار خودم تلاش بیشتری کنم و از پخته‌شدن کارام لذت ببرم. 
موفق باشی. 
پ.ن. دوست دارم اتاقت رو ببینم :)

---

سلام دوست قشنگم.

بعله که  یادمه! مرسی که برام نوشتی و یه عالمه مهربونی و حال خوب سر دادی تو دلم. تو ایسنتاگرام عکس خونه ام (والا دیگه حس مالکیتم به اتاق نیست الان بیشتر جای اتاقم خونه م مهمه) رو می زارم.  چه خوبه که دوستانی مثل تو دارم که این تغییرات رو از دور می بینن و برام می نویسن. 

بوس و تشکر زیاد بهت 

همچین کامنت هایی

نوشته هات الهام بخشن. اگر یه روزی کتاب چاپ کنم و کتابم معروف شه حتما تورو به عنوان منبع الهامم معرفی میکنم. 

ممنونم ازت

---

لحظه ای که دندان را می کند، انگار چکش خورده تو صورتت!

نویسنده: مریم