آقای سعادتی

آقای سعادتی  آقای مظلوم  و مهربان و بسیار نازنینی است که قبلا تحصیلدار و پیک و حالا آبدارچی شرکت شده است که وقتی نمی شود با آبدارچی واحد و طبقه خودمان حتا حرف هم زد برای نهار بهمان نان تازه و گاهی چای داغ می رساند.

پریروز ها که برای تایید یکی از فرم های چاپی مدیر شرکت در اتاق ما بود آمده بود یک لنگه پا ایستاده بود دم در

چندبار آمدم بپرسم چیزی شده آقای سعادتی؟

اما سرش را آنقدر انداخته بود پایین که حرفی نزدم

آخرش بعد ازمدتی  آقای مدیر صدایش کرد که چه کار داری سعادتی

و آقای سعادتی سرش را کمی بالا آورد گفت آمده ام اجازه بگیرم بروم

-:  چرا؟

+: آخه مادرم مرده !