یه همچین دوست پسری

اینجا یکسری همکار نخودچی خور فضول دارم که از بس که کار دارند و سرشان شلوغ است لحظه ای از نقد و بررسی و تجسس حال و روز و افعال صادره از ساکنین طبقه کوتاهی نمی کنند

ماجرا از آنجا شروع شد که یک پنج شنبه ای یکی از دوستان برای من یک جعبه ی کوچک خوراکی آورد،شنبه ای که شب یلدا بود هم لطف دوستی شامل حالمان شد و یک بسته ی بزرگ شیرینی برایم آوردند که آخر ساعت بین همکاران واحد پخش شد که شب چله شان را شیرین شروع کنند خیرامواتمان!

و دیروز که مهسا لباس های نوزادی دخترکش را در یک جعبه ی کادویی قرمز بزرگ روبان زده برایم آورده بود تا به دست نیازمندش برسد دیگر تیر خلاص زده شد و همه در جبروت و هیمنه ی جعبه ی سرخ بزرگ فرو رفتند! و من از خیال چیدن قطعات این پازل توسط این جماعت و تصوراتشان، فقط می خندیدم!

توالی این اتفاقات به صورت کاملا مشخص هیچ جای شک و شبهه ای هم باقی نمی گذاشت و آخرین رای صادره شان درباره من این است که یک دوست پسر توپ دارم که خیلی هم پایه استو . . . .

اینجانب کل عمر بیست و نه ساله ام هیچ وقت یک همچین کادوی گنده ای نگرفته بودیم چ برسد که یکی بیاورد و دم شرکت تحویلمان بدهد و برود که خدایی نکرده کریسمس لنگه جورابمان خالی نماند!  بعد از تصور اینکه کسی باشد که سر خستگی شیرینی بیاورد و یلدا شب چله ای بفرستد و کریسمس کادوی قد هیولا بفرستد دلم قنج زد

تازه الان باز هم خنده ام گرفته و شک ندارم چند وقت بعد همینجا هم کامنت هایی مبنی بر احوال پرسی دوست پسره مورد بحث دریافت خواهیم نمود!

---

پ.ن:

مهسا جون لباس هایی که آوردی رو نصف کردم، نصفی رفت پیش آبدارچی شرکت خودمان، نصفی هم رفت پیش پیک شرکت یکی از آشناها که خانومش پا به ماه است! ممنون از مهربونیت