لیوان ها

اینجا هر کس برای خودش یک لیوان چای دارد که آقای ابدارچی همه را از بر است و بی واسطه لیوان هر کس را از بین بیست و اندی لیوان دیگر روی میزش میگذارد

لیوان من یک ماگ سفید است که از مارال برای تولدم هدیه گرفتم و رویش نقش زنی در باران، که روی سرش شعر می بارد

لیوان آقای سبیل دار دم در که سمت چپ من می نشند یک ماگ بزرگ سفید است که دسته هایش از بیخ شکسته و جای شکستی چرک شده

لیوان دختر روبرویی که تازه دو ماه است عروسی کرده یک ماگ طلایی ورساچی است

لیوان مدیر ارشد واحد یک لیوان ساده است بی هیچ ملحقاتی

لیوان دختر ریزه ی کناری یک لیوان با طرح مزرعه است که رویش ریز ریز نقش گوسفند و گاو و مرغ و  . . . دارد

لیوان دسته فر خورده، متعلق به  خانم ژیگولوی کناری است

لیوان بزرگ اورجینال گرانتس اما این میان عجیب چشمگیر است که متعلق به خانم چادری گوشه ی سالن است . . .