تیکه پاره های شنبه

1- امروز شنبه است و من خیلی شنبه ها برای تو نامه می نویسم. امروز امدم برایت بنویسم که حالم خوب است، نه انقدر ها خوب اما نسبت به روزهای قبل خیلی بهترم. شاپره ای را که دیروز توی اتاق خواب پر می زد را دیدم و نمی دانم ناگهان کجا رفت که ردش را گم کردم، گلدان های شمعدانی را گذاشته ام زیر آفتاب و دلم قرص است از بودنت و همین برای همه ی دنیایم کفایت میکند

2- خواننده ی مهربانم، تایید نکردن نکردن کامنت ها به سبب دلخوری من از تو نیست و به معنی نخواندن کامنت ها هم نیست و به معنی بی توجهی هم نیست. من همه ی کامنت ها را می خوانم، حتا گاهی بعضی هایشان را چند بار و بعضی کامنت ها آبنباتی مثل مال تو کامم را شیرین می کند اما حالم یک طوری است که دلم نمیخواهد تاییدشان کنم، همین!

دلم می خواهد بنویسم چون نوشتن سبکم می کند و مثل بادبادک میبردم هوا اما یک حس موقت و بهاری ای تشویقم می کند کامنت ها را فقط برای خودم بردارم و عنقریب این حس به پایان خواهد رسید اما فعلا که هست و تا هست به رسمیت می شناسمش 

این است که مثل همیشه برایم بنویس چون کامنت های هر پست مثل آیینه کلماتی است که من بافته ام و خواندنشان برایم شیرین است

3- مارال عزیزم! بابابت همه ی مهربونیت ازت ممنونم. من دارم روش های مختلف درست کردن عدس برشته رو امتحان می کنم و تا حالا سه تا روش رو امتحان کردم و متاسفانه هنوز به اون صدای چلق چلق ترکیدن عدس ها دست پیدا نکردم اما بیشتر از خود عدس برشته راه درست کردنشه که ذهنمو درگیر کرده. جییب هام از مهربانیت پر شد . . .

4- خانم شری عزیز و خیلی دوستای عزیز که برای من خصوصی میزارید برای سفارش نقاشی، من حدود قیمت کار ها رو تو صفحه اول نوشتم، برای دادن سفارش لطفا شماره تونو برام بزارید در غیر این صورت من راه دیگه ای برای جواب دادن نمی دونم

5- هوای فروردین ادمو جادو میکنه و عاشق میشی و همه چیز عالی به نظر میرسه اونقدر که حتا گاوا هم به فکر جفت گیری می افتن اما بعدش دیگه اخراش آدمو دیونه می کنه، مثل خاصیت نور مهتابه که از بس قشنگه عقلو زایل میکنه! حالا دارم به این نتیجه می رسم که وقتایی که آدم میگه مردم از خوشی، یا حتا تصورشو هم نمی تونی کنی که چیزایی که داری رو از دست بدی، به سادگی عوض شدن یه فصل از دست میرن و تازه اول راهی برای بازسازی و بلکم دستیابی دوباره بهشون! که اونم غیر ممکن به نظر میرسه البته