مسیر

عاقا تورو‌خدا یه چیزی رو یاد اطفالتون ندین: که هرچیزی یه فایده ای داره

هرکاری می کنی باید یه چیزی ازش دربیاد و یه نتیجه ای بده و اگه هیچ دلیلی نداری اصلا انجامش نده

هرچی فکر میکنم می بینم این بزرگ ترین آسیبی بوده که تو زندگی م خوردم

یه عالمه گچ داشتم که رو پشت بوم نقاشی کنم، اما چون فکر می کردم باید یه چیزی از این نقاشی  در بیاد فقط یه صورتک کشیدم که هلیکوپتری که مدام از بالای خونه‌مون زد می‌شد اونو ببینه!

بعد هرچی سعی کردم نقاشی های دیگه بکشم ، نشد!

راستش من یاد نگرفته بودم که باید از مسیر لذت ببرم

یاد نگرفته بودم که باید تنها از کاری که میکنم لذت ببرم و نتیجه ای که حاصل می‌شود هیچ مهم نیست ، یا کمتر مهم است یا چیزی در حد پشم باید باشد! که برای من نبود! برای من لذت بردن از نقاشی پشم بود

طراحی میکردم و دفترهایم را نشان استاد های دانشگاه میدادم و از بس این جمله ی تکراری که آینده برای تو خیلی روشن است و فیلان، خسته شده بودم! آری ! خسته شده بودم چون فکر میکردم باید یه کاری با این طرح ها کنم حتما! نمایشگاهی چیزی اگه نشود به چه کار آید؟ 

و در کمال ناباوری وقتی فهمیدم اساتید یکپارچه می گویند نه فعلا نمایشگاه را بیخال فقط کار کن، بیخال شدم! 

حالا بعد از گذشت پونزده و هوار سال می گویم ای بخشکی شانس

یه آدم تو این زندگی من نبود که باگ منو بگیره؟

این چه بدی ای بود که با خودم کرده بودم؟

خلاصه با هزار و یک مثال دیگر می توانم به شما ثابت کنم که مسیر است که تحول ایجاد می کند و نه نتیجه!  لذا به توله های خود بیاموزید مادر اکه این کارو دوست داری و ازش لذت می بری انجامش بده

بی بهونه و دلیل

چون همین کافی است 

و پس ذهنتان هم داشته باشید که واقعا اگر مسیر لذت بخش باشد، نتیجه و هدف و گول!!! اجتناب ناپذیر است!

سرتان سلامت