تعدیل شدگان

دیروز آخرین روز کاری بود و در این آخرین روز کاری اتفاق شوکه کننده ای برایم افتاد. نامه ای به دستم رسید که قرار داد شما تمام شده و برای سال بعد هم به سبب رکود اقتصادی  اوضاع بازار کار ، امکان همکاری وجود ندارد، لذا بروید کارگزینی و تسویه کنید و به کل این عملیات از اولش تا اخرش پروژه ی تعدیل گفته می شود.

من با خود تعدیل کاری ندارم اما سوال من این است در شرایط مشابه اگر کارمند بخواهد کارش را ترک کند باید یک ماه زودتر خبر بدهد و بعدش تا جایگزینی نیروی جدید امکان رفتن ندارد و باید تعهداتش را انجام هد و حالا کارفرما در یک ثانیه تصمیم می گیرد که تو نباشی و از قضا قانونی هم هست و چه اهمیتی دارد که چ بلایی سر طرف بیاید و هیچ مهلتی برای گشتن دنبال کار جدید نداشته و  . . .

البته برای من این قدر ها هم تند و تیز نبود و وقتی نامه به دستم رسید هم شوکه شدم و هم خوشحال! مدت ها بود که دنبال کار می گشتم و قرار بود بعد از عید نهایت تا فروردین ماه   بمانم که این طور شد!

به غیر از من چنیدین و چند نفر دیگر هم در کارخانه  و هم در دفتر مرکزی با این حکم تعدیل شدند

تقریبا 6 ماهی می شد که خیلی جدی دنبال کار می گشتم، اما هنوز اینرسی نمی گذاشت در یک لحطه کنده بشوم! شاید باید خیلی خوشحال  و رضایت مند باشم از دستی که هولم داد و بالاخره از این فضا خارج شدم اگر چه،  چیزی از رفتار غیر انسانی شان با منابع انسانی کم نمی کند!

خواستم بگویم نوروز 97 به یادمامدنی خواهد بود چون بعد از سال ها دوباره فرصت تعطیل بودن تا 13 فرودین دست داده و در خانه ماندن و سر کردن با هزار و یک گلدان کوچک و بزرگ و خانه ای که دوستش دارم  نقاشی کردن و بی گاه چیزی خواندن  چیزی پختن چیزی بود که از زندگی کم داشتم و حتا یادم رفته بود چطور می شود بدون اینکه هر صبح بدویی تا دیرت نشوت و تا شب که می مانی که کسری کارت جبران شود چطور می شود زندگی کرد؟

خوشحالم به بینهایت راه جدیدی که باز می شود به زندگی ام و خوشحالم که حالا به سهولت می توانم انتخاب کنم

سال نو مبارک رفقا!