در این نبرد نا برابر

مثل یک سونامی می ماند. از یک سو درد و خون ریزی از سوی دیگر اشک و التهاب و حجوم همه حس های مفلوک کننده! همه شان باهم یکهو از راه می رسند و مثل یک سطل اب یخ ناگاه می ریزند روی سرت 

و هربار در این نزاع نابرابر باید مثل بار اول خودت را نجات بدهی!  

باید از این طوفان وحشی که تا بیخ گلویت آمده  و از لای آوار ها و خرابی ها و ویرانه ها  زنده بیرون بیرون بیایی 

 باید دوباره برنده شوی و جانت را نجات بدهی

از این گرداب باتلاقی که همه چیز را مثل یک همزن برقی با دور تند می کشد تو خودش و ناکامی و فلاکت می سازد

هر بار باید زره آهنی ات را بپوشی

و دستمال قدرتت را هم گره بزنی 

و زنده بمانی

باید گیر کنی لای پره های همزنی شکلش  تا از کار بیفتد! 

---

پ.ن:

لطفا لینک وبلاگ های باحالی که می خوانید و خودتان کشف کرده اید را برایم بگذارید . . . ممنون :)