قد آدم بزرگ ها

تا حالا اینقدر شکل ادم بزرگ ها نبوده ام

در حالی که حساب بانکی ام صفر است و تا واریز حقوق سر برج شصت هزار تومنی را که دیروز مریم واریز کرد تا برای تولد خواهرش چیزکی نقاشی کنم را دارم و از چندین و چند سو در معرض بدهی های ریز و درشت هستم

قسط های سرماه را که واریز کنم باید خرج صافکاری ماشین را هم بدهم که در یک تصادف زنجیره ای که یک پراید وسط بزگراه همت بی دلیل زده تو ترمز و یک سری ماشین خوردند به هه و  سومین ماشینی که خورد به دومی من منه کله گنده می باشم

از آن ور هم چون صاحب قبلی ماشیت را اسپرت کرده بود که به خیال خودشان با پایین آوردن ماشین باعث خوشگل شدنش می شوند اما کلی عواقب دست و پا گیر برای رد شدن از هر چاله و جوب و  . . . پیش می آید که مجبور شدم با خرید چهار فقره کمک فنر و پرداخت اجرت آقای مکانیک ماشین را به حال عادی برگرداندیم و آن هم رفت جزو لیست بدهی ها

شارژ سه ماهه ی ساختمان هم !

و فریزی که از هر گونه عامل خوراکی زدوده شده است!

و صاحب خانه ای که به بهانه های مختلف سر و کله اش پیدا میشود و می دانم عنقریب به بهانه ی فروش خانه باید فکری به حال خودم کنم و می دانم پول پیشم قدری نیست که بشود جایی را رهن کرد و باید یک وری یک وامی چیزی جور کنم

یک وام ده ملیون تومنی البته! که وقتی هیچ جا ودیعه گذاری نکرده باشی اصلا هم کار آسانی نست!

و اگر با فروش چهار قطعه سکه ای که در اوج گرانی برای سوراخ کردن چشم بازار خریداری کرده و به امید ضرر نکردن تا حالا نگهشان داشته ام بشود پنج تومن دیگر جور کرد میشود پولکی برای رهن خانه جفت و جور کرد و برای پیدا کردن خانه امید داشت

بعد در طی تحقیقات میدانی درباره وام فهمیده ام که می توانم از بانک سرکار خواهن اینها این مبلغ را به راحتی وام بگیرم اما دقیقا باید یک برابر و نیمی پس بدهم 

یعنی ده تومن بگیر‍ !پانزده تومن پس بده! خیلی هم شیک

به کارم و جایی که در آن ایستاده ام نگاه می کنم و به نارضایتی عمیقی از شرایط دارم و به نگاهی که همیشه داشته ام که آنقدری درآمد داشته باشم که بتوانم یک گوشه ای برای خودم بنشینم و کارهای نقاشی ای و حجم و طراحی ام را دست بگیرم و بنویسم و در عوالم خودم سیر کنم

به خانه ام نگاه میکنم که پارسال پر بود از حجم های قد و نیم قد و مجسمه های پاپیه ماشه ای که تولیدات دلم بود اگر چه که هیچ پولی را نصیبم نمی کرد

و به خودم نگاه می کنم که آن وقت که تعداد بیشتری نقاشی بکشم و طراحی کنم و فیلم ببینم و کتاب بخوانم شاد ترم از هر وقت دیگری

حالم بد می شود

دغدغه ی نان! دغدغه نیفتادن از تک و تا

برای خریدن کفش های خوشگل برای تولد دوقلوها! خوشگل ترینشان که تولدشان هم چند روز دیگر است

حس می کنم زندگی سخت است و بالا نگه داشتن پرچم سخت تر

آخر ماه میخواهم ماشین را بیمه بدنه هم بکنم، بدجوری لازم است و ای کاش قبل از این خورده خراش هی اخیر انجامش داده بودم

لب تاب لنووی قسطی

دلم جیغ می خواهد

دلم می خواست با چیله در تونل نیایش جیغ بکشم

دلم می خواهد همه ی پول تویه جیبم را شلیل شبرنگ و هلو زعفرانی بخرم

دلم می خواهد برای سی ساله شدنم برنامه ی مهمانی بچینم و درگیر انتخاب فینگر فود و پیش غذا و دسرهای خوشگل و شیرین شوم  با کیک بی بی و . . .

دلم می خواهد شلوار خنک میس اسپرت و مانتوی گشادی که چند وقتی است نشان کرده ام بخرم که گور بابای همه ی حساب کتاب ها و باید ها و نباید ها

دلم می خواهد یک روز صبح بی دلیل و بی مرخصی نیایم سر کار

قسط های معوقه ی سر هر ماه را ندید بگیرم و بروم جایش آن زنجیر خوشگل گردنی را بخرم و جلوی آینه بایستم و ساعت ها تمایایش کنم

و می دانم

خوب می دانم که هیچ کدام از این کارها را نخواهم کرد و مثه بچه ی آدم خیلی معقول و منطقی اول میروم بدهی صافکاری و بعد مکانیک و کمک فنر و بعدترش قسط های معوقه و بعدش شارژ ساختمان و آخرش پول تلفنم را می دهم و تولد بی تولد!

و این است که سگم میکند

این درایت و منطق ملعون که مثه بختک افتاده روی سرم و ولم نمی کند

باز هم صبر خواهم کرد و باز هم تلاشم را بیشتر میکنم تا بتوانم راحت تر زندگی کنم و برنامه ریزی میکنم تا بعد از چندین و چند وقت شاید بشود که یک حال اساسی را مرتکب شد 

و این صبر مرا دیوانه میکند که تا کی بشود ، نشود . . .

دلم می خواهد کمی دیوانه سر باشم

کمی بزنم به سیم آخر 

از این دنیا سهمی بردارم و نعره برآورم 

چرخی را من بچرخانم یا جهتی را به سمت من تغییر کند

دلم می خواهد امتیاز بگیرم از این بازی ای که همه ثانیه هایش دارد گر و گر از جیب من می رود

اما در نهایت ادب و احترام . . .

نشسته ام اینجا و بعد از تمام شدن ساعت اداری دارم پستی را که نشان از مقادیر فراوانی ناکامی است را دیکته و ویرایش میکنم و دم بر نمی آورم و دمبم را می گذارم روی کولم و آسته می روم خانه تا گربه شاخم نزند و . . .