قطره چکان

نمیدانم از کی تا کی به مناسبت ماه رمضان یک جشنواره ای در برج میلاد و چند جای دیگر شهر در جریان است، مردم جمع می شوند و خانواده ها می آیند که تا ساعتی پس از نیمه شب غلغله و هیاهو بر پاست

شهر ها و ملیت های مختلف و چند کشور هم غرفه اکی دارند برای عرضه ی چند قلم محصول ناقابل و قومیت های مختلف در جای جای محوطه سکنا گزیده اند و آش و نان محلی و دوغ و یک سری خنزر پنزر دیگر به مردم می فروشند

اوج برنامه سالنی است که گروه های موسیقی مختلف از شهر های گوناگون با برنامه می آیند و اجرا میکنند 

عرب ها با شمشیر می رقصند و گیلانی ها رعنا را می خوانند و آذری ها کلاه های پشمینه به سر دارند و مردان خراسانی با دستار و رقص چوب  و . . .

مردم با شور و اشتیاق روی صندلی ها نشسته اند و کف می زنند و سوت می کشند و ازدحام آنقدری هست که خیلی جمعیت سر پا هستند و ایستاده اند و برنامه ها را می بینند

از آن جلو یکی اس تیری سفیدی را بالا برده و تا مموری اش پر نشده به فیلم گرفتن ادامه میدهد

یکی هم با خانواده اش عکس میگیرد

مجری یکریز نمک میریزد و برای شور و هیجان برنامه چند زوج را روی سن می برد تا خانوم ها همسرانشان را با دستمال تبدیل به مومیایی کنند

قبلش هم پسرهای جوان را برده بود روی سن تا مسابقه ی سوال و جواب بی ربط کند

مجری اجرای زنده ی فولان گروه را اعلام میکند،موسیقی ای که پخش میشود طرب انگیز و نشاط آور و تند است

چند جای سالن چند نفر وول میزنند و موج مکزیکی و حرکات ریزپوستی درست میکنند

حراست و انتظامات همه جای محوطه را تحت نظر دارد و به محض اینکه کسی بیشتر از تکان دادن صندلی کاری کند مورد اخطار قرار میگیرد و اگر توجه نکند لابد باید فضا را ترک کند

ردیف جلویی زنی کنار دخترش نشسته و دست های هم گرفته اند و تو هوا چپ و راست می کنند

یاد صبح های پارک ملت می افتم

محوطه ای که مخصوص ورزش صبحگاهی همگانی است و غالبا زن و مرد های مسن با لباس های سفید ورزش میکنند و موسیقی تندی پخش می شود و مربی با حرکات موزون و نرم نرمش می دهد و سایرین با تقلید از مربی حرکات را تکرار میکنند

آن ها که خجالتی و کم رو تر هستند می روند خارج از میدان گاهی و بین نمیکت ها و درختان حرکات را تقلید میکنند

کنار این جعیت وجود چهار پنج تایی نیروی انتظامی مسلح به اسلحه و باتوم که در فاصله ی چند متری می ایستند همیشه آزارم می دهد و لبخندی که آمده را با همان سرعت می دزدد

حس میکنم بالای سرمان قطره چکانی هست که خیلی اهسته و با احتیاط محتویاتش را قطره قطره و ریز ریز روی سرمان پمپاژ میکند که نکند بیش از حد از ماده ی مذکور مصرف کنیم و اوردوز کنیم خدایی نکرده . . .

حس می کنم آدم های اطرافم حالشان بد است و می خواهند خوب باشند، حس میکنم دلشان می خواهد قاه قاه بخندند و بی مهابا و بی ترس راه بروند 

یا حداقل بی نظارت مستقیم پلیس ورزش کنند

قطره چکان لعنتی اما مجال نمی دهد