آن چیز ک انتها ندارد . . .

 دخترک بچه بود . .  زهره اش ترکید . . .

 هیچ جا هیچ خبر خاصی منعکس نمیشود... یا اگر منعکس میشود به صورت ناقص و با حدف قرض ورزانه ی قسمتی از خبر، آن سایت هایی که چیزی نوشته اند هم غالب فیلتر هستند

یــــــــــــواش یواش 

اتفاق خاصی نیفتاده! 

آنچه که هست دفاع از غیرت و ناموس و ارزشهایی که باید به صاحتش سر سجده فرود آورد نه اینکه در بوق و کرنا کرد و طبل رسوایی اش را کوبید تا خدایی نکرده جلوی اقدامات مشابه گرفته شود و دیگر از این راد مردی ها  و آزادگی ها به چشم نبینیم و خدا نیاورد که آن روز را که مردها بی غیرت و بی خاصیت شوند و زنان هر چه که می خواهند کنند....

عاطفه دخترک پونزده ساله ای بود که دوم دبیرستان بود و در شهرستان کنگاور زندگی می کرد . . . 

مادرش بیسواد و پدرش راننده ی تاکسی بود

خودش در ابتدای سن بلوغ و نوجوانی بود و داشت کم کمک همه چیز زندگی آدم بزرگ ها را تجربه می کرد... و کودکانه می خواست در برابر زندگی قد الم کند

یک بعدظهر که عاطفه با دوست پسرش بیرون رفته گشت ارشاد می گیردشان و دخترک برای رهایی رنگ میزند به عمویش تا تا برای آزادیش بیاید، اما عمو همان وقت زنگ میزند به پدر عاطفه

و عاطفه تمام می شود . . .

پدر در نهایت آرامش مادر و دختر دیگر را رد میکند و با چاقو به جان جگرپاره اش می افتد و  . . .

هعی وای من

خدایا چقدر این اسمان ها تیره است که من زیرش نفس میشکم

به فرداهایی فکر میکنم که پدر آزاد می شود و می رود سرخانه و زندگی اش و روز از نو روزی از نو 

وقتی ولی دم خود پدر باشد و مادر اعتراضی نداشته باشد انگار که آب از آب تکان نخورده است

و از آن سو به مردی فکر میکنم که چقدر زیر فشار رفته تا دست به چنین کاری بزند، و فرهنگی که یک چنین فاجعه ای را ارزش و مردانگی قلمداد می کند و با خودم فکر میکنم امروز در کنگاور، در محله ای که یک روز عاطفه با پاهای خودش راه می رفت و یک روز هم لابد کنار دوست پسرش راه رفته ، هستند کسانی که چنین اقدام وحشیانه و غیر انسانی ای را بپذیرند و به مردانگی و غیرت پدر صحه بگذارند؟