منو گنجشکای خونه

دیشب را تا خود صبح بیدار بودم و خواب دمی به چشم هایم نیامد و هرچقدر این پلو آن پهلو شدم و متکا عوض کردم و خودم را پیچیدم لای پتو و به فردا صبح و آلارم موبایل و یک روز کاری فکر کردم باز جواب حاصل نشد و دمی پلک هایم هم نیامد!

دم دمای صبح بعد از اینکه آن پست هشل هفت خوابزرده را نوشتم در حالتی بین تاریک و طلوع افق ناگهان همه گنجشک های حیاط شروع کردند به صدا کردن!

و این سر و صدا تا طلوع خورشید ادامه داشت و بعدش همه چیز دوباره ناگهان ساکت شد

با ناخن های لاک زده ای که و دست هایی که مقادریر ناچیزی رنگ رویش خشکیده بود هوس نماز کردم، در حالیکه خیلی وقت بودکه رو به قبله نایستاده بودم!  

یک سجاده محقر و یک چادر گل گلی بنفش که کشش پاره شده بود پیدا کردم و تا پیش از روشنایی کامل هوا رو به قبله ایستادم و دو رکعت نماز صبح  را همراه آخرین صداهای جیک جیک خواندم

و خوشم آمد

حسش دقیقا مثل جیک جیک کردن بود، وقتی که با گنجشک های توی باغچه همراه شدم

+ یه شال خشگل دیگه