یک بدن شورشی

بدن، ناخودآگاه، ضمیر درون...  هر چیزی ک هست شک ندارم یک شورشی زبان نفهم است که هر کاری می خواهم کنم برایم ساز مخالف کوک میکند

فکر کن کل هفته در حالی ساعت شش و نیم صبح بیدار میشوی که حاضری برای پنح دقیقه دیگر ابقا در بستر گرم و زیر پتو پشتک هم بزنی اما به ناچار بیدار میشوی و سعی میکنی روزت را خوب شروع کنی

جمعه ی معلوم الحال هم که ب کوه پیمایی میگذرد و خانم مربی گریش را هم گرفته و شش صبح با بربری تازه پشت در خانه است و تا خود خود پلنگ چال را به قدوم مبارک تبرک نکنیم کوتاه نمی آید و کسر شان است قربانش بروم

 در این اثنا پنج شنه باقی میماند که روز کاری نیست و فعلا امر کرده اند که بچه های واحد طراحی و توسعه پنج شنبه ها هم بیایند و اضافه کاری رد میشود و به همین سبب می شود هفت و نیم را کرد نه و نیم و صبح دو ساعت بیشتر خوابید

حالا من از دیشب هی به خودم وعده داده ام که اوخ جون! تا نه میخوابم

اینجاست ک ساز مختلف نواختن میگیرد و دقیقا هفت صبح با چشم های وغ زده در تختخواب وول میزنم که شاید بشود که دوباره خوابم ببرد و یکم دیگه بخوابم...

که البته بر همگان واضح و مبرهن است که بازنده کسی است که هفت صبح پست میگذارد...