یک سورپرایز جانانه

دیروز با تمام قوا سورپرایز شدم

از آنجا ک دیروز خیلی خوابالو بودم وقتی پام ب خونه رسید رو کاناپه خوابم برد اگر چه قرار بود دختر معمولی بیاد و برای گذاشتن شو و اینا هماهنگ کنیم

حسابی خوابم برده بود ک زنگ در ب صدا در اومد!

در را ک باز کردم رفتم تا پتوی روی کاناپه را جمع کنم و خانه را مرتب کنم و برعکس شلوارک کوتاهی ک تنم بود یک شلوارک پاچه دار تر بپوشم و . . .

بعد این وسط معمولی یک دقیقه تاخیر داشت نگران شدم ک را باز نکرده باشم و دوباره آیفون را برداشتم و اگر چ صدای پچ پچ می آمد اما اهمیت ندادم و گفتم ک در باز شده آیا؟

با احتساب چند لحظه ی دیگر تاخیر سرانجام معمولی و پشت سرش آیدا و لاله در راه پله ها پیدایشان شد و من با یک منظره از یک کیک دست ساز خانگی فوق العاده قشنگ تو دست دوستام ک روش هم یه شمع بیست و نه در حال سوختنه روبرو شدم

پسرک لاله هم تو راه پله ها تصمیم گرفته بود منو یواش سورپرایز کنه و بعد ک رسید هم برای کادوی تولد کلی نقاشی خوشگل برام کشیده بود

آیدا برام دو تا بوم سفارشی مربع خریده بود که حالا قراره برم ده تا دیگه ازش بخرم از بس سایز و قیمتش خوب بود و لاله  قرار با سلیقه خودم یه شال رنگ آستریه مانتوی جدیدم برام بخره و معمولی برام یک ماگ ک قبلا یکی ازش خریده بودم و تصمیم داشتم برای نخ دادن به کائنات دومیش رو هم بخرم خریده بود ب اضافه یه شال خوش رنگ ک البته کله غازی نبود و  گولو  هم ک مدتی بعد تر به ما ملحق شد یه لیوان چای سیز گوگولی و خوشگل ک تو پاساژ اندیشه میفروشن و از این جدید جدیداس رو نقدا حساب کرد تا خودم برم بخرمش! و من البته تمام مدت چشمام داشت برق میزد از بس ک خوشحال بودم!

بعدا ک حساب کتاب کردم دیدم خدایی خیلی زحمت کشیدم ک از زنگ های اول صبح آیدا ک چند بار زنگ زده بود و صدای پچ پچ دم در یا از اینکه از صبح هیچ خبری از لاله نبود نفهمیده بودم ک شایددد خبری باشه و بدین ترتیب سورپرایز دقیقا لحظه ای ک کیک مورد رویت قرار گرفت حاصل گشت . . . 

 خلاصه ک آنقدر خوشحال شده بودم ک تا وقتی داشتم جاروبرقی میکشیدم تا تکه های چیپس و نخودچی رو جمع کنم یادم نیامد ک از تصمصم نداشتم شلوارک ده سانتی جلو دوشتام بپوشم . . .

دقت داشته باشید این ماجرا درست زمانی اتفاق افتاد ک دیورز کلی با خودم کلنجار رفته ام پست همه تولد های نگرفته ام را ننویسم یا همه تولدهای فراموش شده یا اینکه هیچ وقت تا حالا برای هیچ تولدی سورپرایز نشدم و اصلا دلم نمی خواهد ک روز تولد داشته باشم . . . 

---

حاشیه ها:

1- وقتی عکس های دوربین آیدا را دیدم فهمیدم تزیین کیک دسپخت لاله دقیقا دم در خانه مان انجام شده است، بعد دقت داشته باشید ک سطح استاندارد برای تزیین یهویی چقدر باشد ک لاله برای زیر ظرف کیکی ک وسط خیابان گداشته بودند سفره یک بار مصرف هم آورده باشد!! تازه گویا یه خانوم پیرزنه هم این دوستای مشنگ منو میبینه و کلی هم از خودشون و کاراشون خوشش میاد، نمی دونم چرا نیاوردنش تولد؟!

2- دقیقا اون وسط به آیدا میگم:یعنی کفش دوزک چون حامله است نتونسته بیاد ؟

3- البته پوران هم کار داشت نتونست بیاد! اما دلیل نمیشه ک من نکشمش!!!

4- بچه ها وقتی اومدن ک من خواب بودم و منم چون خوابم می اومد از تنبلی نرفته بودم خرید، یعنی ب جز چهار تا شکلات و بیسکوییت هیچی تو خونه نبود، اما خوب چیزی ک میخواستم بنویسم این بود ک وقتی بچه ها تو خونه بودم من رفتم بیرون و یه سری خرت و پرت خریدم و اومدم خونه و برام جالب بود ک چقدر راحتم ک اصلا حس نکردم ک وای چرای هیچی نیست تو خونه و  . . .

 5 - فقط محض پنج تا بودن:)