وقتی زهره ام ترک ترک می شود!

خانه را ک مرتب میکنم و تلوزیرون را جا ب جا میکنم، سه پایه نقاشی و بوم رویش را میگذارم عجالتا وسط حال تا سر فرصت جاب جایش کنم . . .

جلو لب تاب که سریال میبینم همان جا خوابم میرد، ساعت یک و نیم با یه صدا که نمی دونم از کجا اومد از خواب پریدم و تو تاریکی فضا یه ادمو دشت هیکلو دیدم که روبروم ایستاده وداره میخره تو تاریکی و با بیدار شدن من فرار کرد

تو این فاصله ک بلند شم و چراغو روشن کنم از ترس سه تا سکته ی ناقص میزنم و حتا مزه ی چاقوی زیر گلو و تبعات دزدی و جنایت و تجاوز و قتل و  و هر چیز دیگه رو دوره می کنم. . . به یقین یه دزدی کسیه که لابد الان یه جا قایم شده و کمین کرده من حواسم نباشه تا بتونه فرار کنه

چراغو روشن میکنم و همه جا که روشن میشه می فهمم که سه پایه و بوم نقاشی رو تو تاریکی دیدم و فکر کردم یه ادمه و با یه نگاه فیل  خاکستر کن براندازش میکنم!

این طوریه که مجبور میشم تمام طول شب رو با چراغ روشن بخوابم، البته واضح و مبرهنه که تا حالا با روشن بودن یه نور شمع هم خوابم نمیبرده ها

بعد تو تاریکی های گوشه موشه ها بازم دنبال اون آقاهه که قایم شده میگردم، اما وقتی پیداش نمیشه مطمعن میشم سه پایه دیشب با یه توطئه با بوم دست به یکی کرده بودن میخواستن خونه رو خالی کنن!!! خلاصه عوامل خاطی اش رو به دورترین جایی ممکن از تیر رس نگاهم تبعید کردم

بعد جالب ترین قسمت ماجرا اینجا بود که وقتی بلند شدم و میخواستم همه جا نگاهی بندازم اولش یه اهنگ با صدای بلند گذاشتم، انگار آهنگه دارای قدرت جادویی حمایتگری یا یه همچین چیزایی بود

---

پ.ن:

یه سری ادم مریض هستن که همیشه دوست دارن آزار دهنده باشن، فعلا کامنت دونی رو برای سبک شدن سایه شون می بندم 

کارم داشتید برام با کامنت خصوصی گوشه سمت راست پیغام بزارید، ایمیل هم بزارید تا جواب بدم