خوابم میاد

شب های متوالی است که خواب منظم و آرامی ندارم، تا دیر وقت هوشیارم و وقتی هم می خواهم تصمیم بگیرم بخوابم سیر سفر های تخیلی آغاز می شود و از چه جاهایی که سر در نمی آورم. غالب این شرایط هم شبیه دادگاه هایی است که برای محاکمه ی من است و همه چیز به اینجا ختم می شود که چرا در چونان موقعیتی چنین بوده ام و یکی یکی در مجموعه ی دادگاه ها محکوم میشوم و مغلوب می شوم و می بازم. سعی میکنم خودم را از این فضا برهانم و نجات پیدا کنم اما هر بار تلاش میکنم از یک موقعیت خارج شوم وارد موقعیت دیگری می شوم که دوباره همان بازی تکرار می شود و من می مانم و جایگاه محکوم و شروع محاکمه ای که واقعا بیهوده و بی سود است.

به اینجا که می رسم اغلب تخت خواب را ترک  میکنم و خوب می دانم باید در این موقعیت کار نامربوطی را شروع کنم و ذهنم را به سمت دیگری بکشانم. دیشب چند صفحه از کتابی را خواندم ، سعی کردم اصطلاحات انگلیسی معادل کلمات تخصصی طراحی را پیدا کنم و روی کاغذ شروع به طراحی کردم و با پوست پرتقال حروف اسم تو را ساختم.

یک قلب پرتقالی هم بریدم

خوابم میاد اما نمی دانم چرا نمی توانم بخوابم