گم شده

گاهی دکمه ی سرچ را میزنم

جای عنوان تایپ میکنم:

من

مزرعه سیب زمینی

تخـــسر من نیست که هی یادم میره سیب زمینی داریم

بعد باز سیب زمینی جدید میخریم

بعد سیب زمینی قدیمیا سبز میشن 

حالا تقریبا نصف حیاط کاشتنی خونه رو سیب زمینی کاشتیم

:)

پستای کوچولو

اصلا فقط هوس نوشتن پستای کوچولو دارم ها

در حد اس ام اس 

فقط یه خط مادرانه . . .

من مهربان ندارم . . .

نامهربان من کو؟

چشم

بعضی ادم ها هستند وقتی نگاهت میکنند می خواهی خودت را کیسه و سنگ پا بشوری!

خدا گذر کارتان را گره نیندازد به این جماعت . . .

پایان غم و غصه ها

سی و یکم برج . . . متعاقبا یکم برج بعدی وحشتناک ترین روزهای هر ماه هستند

در حدی که وقتی زمزمه ی حقوق شرکت را فرا میگیرد

کم مانده برویم در راه پله ها شعار بدهیم که . . .

پایان شب سیه سپید است 

یا گل اومد بهار اومد میرم به صحرا

گاهی هم بزک نمیر بهار میاد  . . .

ادم ها

در دنیا ادم هایی هستند که هر چقدر بد قلقی کنی

هر چقدر نق باشی

دق باشی

سکوت باشی

باز راه به حرف اوردنت را بلدند . . .

و حرف زدن مثل پاره کردن سد می ماند

مثل ریختن دیواری که شهرداری تیغه کرده جلوی کرکره ی مغازه

مثل باز کردن راه نفس

اسم این گروه از ادم ها که جزو پدیدگان نادر روزگارند دوست می باشد

گروه بسیار نادر و نایابی هستند 

و خدا بنیانشان را هزار هزار  کند

. . .

گاهی حرف زدن آنقدر سخت میشود که نگو . . .

گاهی نوشتن از ارسال صورت حساب برای آشنا هم سخت تر است . . .

و حتا سخت تر

در حد پیگیری فاکتور پرداخت نشده

گاهی سربی می شوند کلمات و نمی لغزند

اصطکاک دارند اندازه ی ابرهای بارانی

حرف که می شوند بغض ها پاره پاره می شوند 

رعدش ابر چشم ها را می باراند

و ارامشش

طلوع پس از باران است 

سلیقه اش منو کشته

شرکت دارویی

فراورده گیاهی

اون وقت استفاده از رنگ سبز تو تبلیغات موقوف!