جـــــانِ جان

رسیده و نرسیده در خانه که باز میشود زنگوله ی بالای در دلنگ دلنگ تاب میخورد و در راه پله ها صدایش بلند است که  . . . 

خاله 

خاله

پلاله

آن وقت است که همه خستگی روز با هم یک جا از تنم در میرود و میدوم تا بیشتر منتظر نماند و به تمام قد بلندش میکنم تو هوا تابش می دهم 

آن وقت سهم چیز کیک خودم که هیچ دانه های فیروزه ی روی میز که هیچ کلید کشو ها که هیچ اگر جانم را هم بخواهد دریغ نمیکنم . . .

---

پ.ن:

1-دخترک همون چیله ی خودمونه این قدی شده! عکسشو هم گذاشته بودم وقتی به دنیا اومده بود، دخترخاله ی دوقلوهاست! یعنی من دو تا خواهر دارم!!! (دوتاش شناسنامه ایه والا خیلی ها برام خواهری کردن و مثل خواهرم دوستشون دارم)

2- خواهرکم، آیدای عزیزم . . .  روزهای سختت به سلامت! روح مامان بزرگ شاد