دل خوشی

همه دل خوشی من اینه که وقتی صبحا از خونه میام بیرون شیر گاز بخاری رو بچرخونم و بزارمش رو شمعک پیلوت . . .

وقتی به راننده تاکسی پول خورد بدهم و چشم هایش برق بزند . . .

به زن طبقه بالایی تقویمی که خودم طراحی کرده ام را بدهم  . . .

دل خوشی من این است که روی بخاری با شعله ی کم، سوپ جوی تند بار بگذارم و محیا وقتی ساعت 5 تعطیل میشود بیاید تا با هم بخوریم . . .

دل خوشی من این است که خانه ای هست اگر چه کسی در آن به انتظار ننشته باشد . . .

همه ی دل خوشی من خواهر مهربانم است که هر باز زنگ می زند می پرسد نهار داری؟ و اگر نداشته باشم می گوید به حساب من . . .

دل خوشی من به آبدار چی بی بضاعت شرکت است که با پادر میانی مانع اخراجش شدم تا نان بچه هایش را ببرد . . .

همه ی دل خوشی من به آخرین برگ گلدانی است که اسمش را گذاشته بودم سامانتا و اما حالا، حالش رو به وخامت می رود . . .

همه ی دل خوشی من به دو شای و سه سنار و یک قران و دو قرون ته جیبم است که برنامه ریزی کنم که سال بعد چطور قرار داد خانه را تمدید کنم

همه دل خوشی من خداست، که مرا می بیند و می شنود و توضیح لازم ندارد و بی زیر نویس و مترجم و کپشن می اید و می نشیند و میخواند و ته دلم یک مشت دانه ی تازه میریزد تا جوانه کنم و سبز شوم و به اندازه یک آغوش گرما میتاباتد تا یخ روزهایم وا برود و جاری شوم و . . .