پست کارگری

نماینده ی تازه ی ایزو آمده شرکت و مشغول است که به سلامتی ، شرکت ایزو نه هزارش را بکند دوازده هزار یا یک همچین چیزهایی!

از پنجره ی بزرگ اتاقمان ساختمان نیمه ساخته ی روبرویی را نشانش می دهیم که یک خانوم با مانتو مشکی و روسری ساتن صورتی بالای پنج طبقه به شدت مشغول کار سخت ساختمانی و بالا کشدن فرقون پر از آجر و این قبیل کارهاست.

آقای ایزو اول شوکه می شود و بعد که به خودش می آید دوان می رود سمت گوشی موبایلش تا از این منظره که یک زن بخت برگشته بالای ساختمان مشغول کارگری است، تصویر برداری کند تا یک استاتوس مشتی لایک خور،روی والش بگذارد!

درگیر عکس گرفتن است که دلمان برایش می سوزد و سبیل های کارگر را از فاصله ی دور به زحمت دیده می شود را نشانش می دهیم، انگار که وار رفته باشد نا امید می شود!

و چنین بود که یک پست لایک خور آن چونانی از دنیای مجازی قلم خورد ، آخه کارگری که از شدت سرما لباس زنانه پوشیده باشد و روسری بسته باشد برای کسی جالب نیست!

راستی اگر آن کارگر بدبخت واقعا زن بود و آن پست هم حسابی داغ میشد . . .