اون روی سگ من

یه زمانی یه وبلاگ یواشکی ای داشتم با عنوان " اون روی سگمو بالا نیار"

توش از اون روی سگم مینوشتم و وقتی دیدم  واسه خودش مخاطب پیدا کرده و آدمایی هستند که میخوننش و پیگیرش هستن احساس امنیت میکردم

لاله چند بار ازش باهام حرف زد و راجع به چندتا پستش با هم بحث کردیم که ایا صادقانه نوشته شده یا نه و من چون اون زمان تو لینکام داشتمش نمی شد بگم نمی خونمش اما تا می تونستم سکوت میکردم و از شنیدن نقدهایی هر چند بی رحمانه لذت می بردم و گاهی اظهار نظری هر چند کوتاه میکردم

حس میکردم سگ سگی هام رو می تونم قایم نکنم

لذت بخش ترین دوران وبلاگ نویسیم اون وقت بود 

تا این که نازنین فهمید که اون وبلاگه مال منه و دستم رو شد

قبلش هم البته یه خانومی به اسم خبرنگار جنایی از روی ادرس ایمیل ثبت شده روی پروفایل فهمیده بود که چون کم می شناختمش و به نوشتن توش ادامه دادم 

بعد از خنثا شدنم دیگه ننوشتم و کل وبلاگ رو حذف کردم

از اون به بعد سگ سگی های من ننوشته مونده

گاهی حتا از سگ درونم خجالتم میده و سعی میکنم که نابودش کنم اما بعضی روزها مثل امروز دچار طغیانی آن چونانی شده ام و کمپلت سگم

دیگر آن روی یواشکی هم نیست

به تمام قد

بی هیچ گونه حس ملایمت و ملاطفت

بی هیچ ظرافت و مهربانی

بی هیچ وجهه 

دلم کودتا می خواهد . . .