ناکارآمد

جایی از  آموزه های transactional analysis   یا همان t.a اشاره می کند به والد حمایت گر و والد نکوهش گر!  خانواده، نظام حاکم، کمون  یا هر کسی و هر چیزی که نقش والد را بر عهده می گیرد میتواند با ایفای هر کدام از این نقش ها تاثیر آن را بر مخاطب که نقش کودک را ایفا می کند ببیند، به این صورت که در بزنگاه های مختلف می تواند با اجرای سیستمم پاداش و تشویق تربیت بهتری ایجاد کند و کودک مطیع تر و فرمان بر تری را بار بیاورد و در کنارش با تنبیه و تخطئه تاثیر عکس آن، مبنی بر کودک پرخاش گر و عصبانی را بار خواهیم آورد (جامعه ی عصبانی حتا)

بعد مثال می آورد وقتی شرکت بیمه هزینه های هنگفتی برای پرداخت خسارات حتا منجر به جرح و فوت می کند، در شرایطی که راننده ای کل سال را (بلکم  سالها) از بیمه ی خود استفاده نکرده(یعنی قانون مدار است)، همین کمون یا نظام حاکم بیاید و مثلا بیمه ی شخص ثالثش را رایگان انجام بدهد (حتا قسمتی از آن را) و برای خیل عظیمی از رانندگان با این انگیزه رعایت قانون را نهادینه کند

این مثال و خیلی مثال های این چنینی دیگر که برای ترویج فرهنگ و باوری در جامعه به جای تنبیه های ممتد و پشت سر هم به جای اختلال و دردسر و  . . . که بیشتر از انکه تاثیر گذار باشد عصبیت و خشم فروخورده و سرکوب شده ایجاد می کند، می شود از سیستمی که به پاداش بینجامد بهره برد

این روز های این چندمین بار است که می شنوم ماشین خانمی خوابانده شده است و یک پیامک هم در سندش که شما شاکی خصوصی داری که حجابت را در ماشین رعایت نکرده ای . . . 

فیلم وحشتناکی که از گشت ارشاد و دختری که بیماری قلبی داشت منتشر شد که قلب همه را به درد آورد

این اواخر هم دسترسی به اینترنت گوشی برای خیلی ها غیر ممکن شده است و تلگرام و اینستاگرام تنها با وای فای کار می کند 

جز این است که همه ی این مسایل تنبیه و آزار و اختشاشی است که از جانب همین والد ناکار آمد، گریبان گیر کودکان این بازی شده است؟ 

میخواستم بنویسم خدا می داند این قصه تا کی ادامه پیدا خواهد کرد!

 اما نمی نویسم و جایش می گویم تا وقتی که مسئول رفتار خودمان نباشیم و همه چیز را بیندازیم گردن همسایه همین آش است و هیمن کاسه!