دایره

دنیا چیزی دایره است. 

آدم های دورمان در حال چرخیدن هستند . شاید هم ما در مرکز دایره در حال حرکت هستیم  و رو به روی آن ها قرار می گیریم.

مثل ساعت که عقربه ای دارد که در هر موعدی به سمتی می چرخد و عددی را نشان میدهد، ما هم در موعدهای مختلفی از زندگی مان رو به روی آدم های مختلفی هستیم. آن آدم ها گاهی دلمان را شاد میکنند و چراغ روشنیی چشم هایمان می شوند و گاهی چراغ را فوت میکنند و دلمان را با یک تکه سنگ می شکنند. 

عقربه ی زندگی  اما در حرکت است و به وقفه به پیش می رود و  همچنان به پیش می رود 

شاید قشنگی دنیا  همین باشد که باز هم می چرخیم ود می گذریم و  همان آدم ها که روزی مایه خاموشی را پدید آورده بوند مایه ی شادکامی مان می شوند