هفت

امروز

قبل تر از نیمه شب

میشود هفت سال

هفت سال است که 

سنگ سیاه برزیلی گرمای تنت را محصور کرده برای فقط خودش

و خاک آغوشت را در بر گرفته به تمامی

و عطر تنت با بوی خاک و حلوا در هم می آمیزد

هفت سال است برای طبقه ی بالای خاکت برنامه ریزی میکنم 

تا زود تر از هر تازه واردی بیایم و در کنارت آرام بگیرم

تا شاید ارامش حضورت دلم را ارام کند

تو که تنها نیمه شب ها می آیی و در آغوشم میگری

و صبح ها خاطره بودنت را مینویسم تا از یادم نرود

تو که تنها یادت جانم را به آتش می کشد

تو که حسرت آغوشت قطره قطره روی گونه هایم جاریست

تو که ساده بودی مثل آب روان

جاری بودی مثل عشق

تو که می خندیدی وقتی به آغوش خاک رفتی

نازنینم

کجایی تا نازت را بخرم

کجایی تا زیارت کنم انگشتان تکیده ات را

زیر سایه ات بنشینم

و دلم گرم شود از فوران حضورت

هزار سال هم که بگذرد

داغ دلم تویی

مادرم

فرشته ی زمینی ام

دوستت دارم

---

پ.ن:

ممنونم بچه ها

بابت همه تسلیت ها و همه احترام هاتون ممنونم . . .

و برای همه مادرا بهشت ارزو میکنم، تو هر دنیایی که که باشن، چون بی واسطه فرشته ان